Педијатарот Миливој Јованчевиќ за доењето и прекумерната приврзаност на детето за мајката

На одредена возраст поврзувањето со детето исклучиво преку доење може да биде одраз на забавен емоционален развој

Педијатарот Миливој Јованчевиќ одговара колку долго е пожелно да се дои детето и предупредува дека на одредена возраст поврзувањето со детето исклучиво преку доење може да биде одраз на забавен емоционален развој.

Педијатарот Јованчевиќ вели дека, ако го споредуваме со другите цицачи, детето треба да се дои пет до седум години.

„Доењето е невообичаено важно и што се однесува до биологијата, нема причина да не се дои две, три, четири години. Но, доењето не е само биологија, само исхрана, туку и важен канал на комуникација, емоционално созревање и раст на детето. Ако имате едно дете и тоа наполни година, година ипол или две, а постојано е на вас, тогаш целиот концепт на комуникација помеѓу мајката и детето е во стилот мајка – мало бебе, или доенче, а детето има веќе година ипол, две или три, тогаш тоа е знак дека врската останала премногу блиска, дека детето останало во фаза на приврзаност и дека не е започнат процесот на сепарација, односно осамостојување на детето.

Значи, ако имате комуникација од типот мајка – мало момче или девојче, кое повремено доаѓа поради доење и гушкање, тоа е сосема во ред. Многу е пријатно да имате дете на себе, а и на детето му е многу убаво да биде на градите, но ако имате само едно дете, тука може да дојде до застој во емоционалното созревање.

Ако ги погледнете минатите децении, нормално беше жената да има пет, шест, десет, дванаесет деца. Таа имала млеко десет – дванаесет години, и не било невообичаено она, можеби најстарото, пред да тргне на училиште да дојде кај мајка си, да поцица малку млеко и да истрча на училиште. Значи, тој е зрел, емотивно независен и таму нема никаков проблем.

Ако постои преблизок однос, а тоа можеме да го препознаеме ако детето кога ќе почувствува некаква непријатност, нешто не му се допаѓа, сета утеха секогаш ја бара на градите. Значи, ги нема оние позрели модели на однесување – разговор, гушкање, бакнување. Не постои такво нешто, се е во невербалната, физичка комуникација и тоа ни е знак дека нешто не е во ред ако детето веќе на возраст од две или три години, особено ако се работи за момче, кое на таа возраст би требало да се приближи малку поблиску до неговиот татко, за да почне да учи машки модели на однесување“, вели прим. д-р Миливој Јованчевиќ. (Зелена учионица)