Не е реткост бебињата или помалите деца наеднаш на се да почнат да реагираат со удирање на главата во ѕид или од под, а иако на родителите тоа им изгледа страшно и често се прашуваат дали е тоа нормално и зошто децата го прават тоа – без грижа, не е ништо чудно. Tаквото однесување всушност е прилично вообичаено, особно за децата на двегодишна возраст. Таа фаза може да трае и неколку месеци, а понекогаш и подолго.
Зошто децата имаат таква потреба?
Ритмичкото удирање со главата, всушност ги смирува децата, па тоа често знаат да го прават кога се вознемирени, фрустрирани, лути, па дури и исплашени.
Понекогаш детето така бара дополнително внимание, а понекогаш може да биде во прашање и некоја физичка болка која детето не може да ја објасни, па со удирање на главата во ѕид или од под, всушност, ја пренасочува својата болка. Во ретки случаи, удирањето на главата може да укажува на аутизам, симптом од аутистичниот спектар или некое друго пореметување, па ако се сомневате на вакво нешто, секако обратете се кај лекар, за да може да реагирате на време, или да го отстраните сомнежот.
Што да направите и дали треба да реагирате кога ќе почнаат да си ја удираат главата?
Обично се вели дека тоа го прават деца со вишок енергија, кои немале прилика да се ослободат од неа, па со трескање на главата ги исфрлаат вишокот енергија и агресијата. Затоа, ако детето има обичај да удира со главата во ѕид, треба да му овозможите редовни физички активности, за да ја истроши енергијата.
Децата кои се склони кон ова, можеби навистина бараат само малку повеќе родителско внимание, па обидете се малку повеќе да му се посветите на детето, но не тогаш кога веќе удира со главата, туку порано, така што до удирање воопшто и да не дојде.
Може да им воведете и некои ритмички игри со кои постепено ќе ја изгубат желбата за ритмичко удирање со главата. Танцувајте, свирете, пејте, дајте им да удираат на тапани. Внимавајте, некои деца може со тоа ритмичко удирање да се заспиваат, па проверете дали детето има утврден ритам на спиење, бидејќи можеби е преморено кога ќе почне тоа да го прави. Чувајте ја нивната глава, бидејќи, иако повеќето деца не лупаат со главата толку силно за да се повредат, и самите ќе го намалат интензитетот на лупање ако почне да ги боли, сеедно внимавајте удирањето да на биде пресилно.
Природно е секој родител да се наежи од помислата – „ќе го пуштиме детето да се удира, но не пресилно„, но знајте дека тоа навистина не е необична појава.
Постои верување дека повеќе од 20% од децата сигурно ја поминуваат таа фаза, а бројката можеби е и поголема, бидејќи родителите не пријавуваат, знаејќи дека станува збор само за фаза.
Но, ако детето притоа почне и чудно да се однесува, се затвора во себе, и се почесто почне концентрирано да го прави ова и се задлабочува во чувството што му го нуди таа ритмичка работа, тогаш е време за разговор со стручњак. Со сите други случаи, детето само одеднаш ќе престане.
