Мешунки – воведување во бебешката исхрана

Популарните мешунки кои се користат во исхраната на бебето се грашок, грав и боранија, додека останатите како леблебија, соја, кикрики и леќа се користат по првиот роденден на детето.

Овој зеленчук е добар извор на витамини, минерали и растителни влакна, а престставува и добар извор на вредни белковини од растително потекло. Според постоечката нутритивна табела, во 100 грама варен грашок, слично како и во истата количина грав има околу 8 грама протеини, а како споредбен пример во 100 грама тврдо варено јајце има 12 грама протеини. Билките се многу добар извор на протеини, но не и на сите есенцијални аминокиселини неопходни за правилен раст и развој на бебињата. Поради тоа, мешунките може да се користат во детската исхрана, но не како единствен извор на белковини, туку наизменично со месото и со јајцата.

Мешункастите растенија се воведуваат на различна возраст кај бебето, според различни водичи.

Кај нас општо прифатено е боранијата да се воведе во исхраната на едно бебе околу 8-9 месец, додека грашокот и гравот од 10 месеци. Според американските препораки на педијатрите грашокот може да се воведе и по навршени 6 месеци, но домашните педијатри сметаат дека овој период е многу ран, без разлика на правилната подготовка и обработка на намирниците. Имено, во бебешката исхрана треба да се избегнува конзервиран зеленчук, па со самото тоа и конзервиран грашок, грав, леблебија, соја кои така подготвени содржат поголема количина на сол и шеќер од потребното.

Мешунките, како и остантиот зеленчук и овошје, мора како брзо замрзнати, така и брзо да се одмрзнат, односно да се готват во полуодмрзната состојба со уфрлање во вода што врие.

Најважна ставка при обработоката на мешунките, особено на гравот и грашокот е дека мора да им се отстрани лушпата пред да им се сервира на бебињата, бидејќи таа го дуе стомакот и е причина за големи проблеми кај децата. Ова особено се однесува за бебињата до една година, а подоцна само по потреба треба да се отстранува лушпата.