Иако маалската прошетка по бетон за вас претставува одење од едно место до друго, за вашето малечко тоа значи многу повеќе. Има толку многу да се види и помириса на патот. Да се застане покрај цвет или автомобил, па да се истражува. Децата одат бавно затоа што патувањето им е поважно од целта и од нив треба да се учи како да се биде во сегашниот момент. Сепак, понекогаш треба да стигнеме некаде на време и треба да го убедиме детето да оди побрзо. Експертите за детски развој имаа совет и за ваквите ситуации.
Секогаш тргнете порано
Кога одите некаде, однапред пресметајте го времето за паузи и додадете најмалку 20 дополнителни минути кои детето ќе ги искористи за да истражува. Тргнете порано за да не треба да го брзате детето и да уживате во вашето заедничко, опуштено време. Обидете се да се опуштите кога ќе ви стане напорно толку бавно да одите и да застанувате цело време. Вдишете длабоко и не дозволувајте да ве одвлекуваат мислите и фрустрациите.
Предизвикајте го детето на лесна трка за забава и трчајте кон дестинацијата. Можете и да потскокнувате, прескокнувате или играте игра каде што не смеете да застанете на линија. Можете да го мотивирате детето да оди побрзо со тоа што ќе му го привлечете вниманието на нешто интересно што е пред него, дрво или куќа.
Времето е апстрактен поим за децата
Запомнете дека децата на две и три години сè уште немаат развиен поим за времето и дека ја знаат само сегашноста. Вашето брзање и можноста да доцните за нив нема никаква смисла.
Секогаш кога имате можност, прошетките со детето не ги договорајте во време кога треба да направите нешто или да стигнете некаде. Тие нека бидат време за ваше дружење и откривање на светот околу вас.
