Многу бебиња ја обожаваат оваа игра, иако и не сме сигурно поради што. Изгледа толку едноставно, но сите бебиња уживаат во тоа. Зошто тоа толку го сакаат? Дали навистина мислат дека не снемало? Дали е тоа магија и изненадување поради повторно појавување?
Докторката Данијел Фишер објаснува дека бебињата ја сакаат играта на криење бидејќи се во интеракција со среќно лице и тоа всушност за нив е игра – лицето исчезнува и веднаш се појавува, па тоа им е многу забавно. Некои педијатри истакнуваат дека ова има врска со “постојаноста на објектот“. Кога бебето има околу шест месеци, почнува да сфаќа дека нештата кои исчезнуваат, не мора нужно да значи дека исчезнале засекогаш.
Она што е надвор од нивното видно поле и натаму постои, иако тие тоа не можат да го видат во одреден момент. Токму затоа, играта со криење за нив е толку интересна, и им помага во стимулирање на мозокот. Почнуваат да сфаќаат дека дури и кога нешто ќе исчезне, може и понатаму да биде тука, само скриено. До тој период, бебињата не можат да разберат дека она што е скриено и натаму е тука, туку мислат дека ако не го гледаат, тоа засекогаш исчезнало.
Играта на криење влијае на бебешкиот развој, и Фишер потенцира дека таа е “показател на прилагодениот развој во просторот – когнитивен и визуелен, односно покажува дека “постојаноста на објектот“ е остварена.
Феноменот на “постојаноста на објектот“ доаѓа од швајцарскиот развоен психолог Пјаџет, кој зборувал за тоа дека децата првите две години од животот ги поминуваат работејќи на “постојаноста на објектот“. Играта на криење е совршен баланс на она што бебето го знае за животот, што е способно да контролира и она што се уште го изненадува.
