Сите од време на време кажуваме нешто за што се каеме. Но, ако сме свесни за тоа, можеме релативно лесно подоцна да го ублажиме, ако ги употребиме вистинските зборови и искрено се покаеме. Но, постојат ситуации кога ова „повлекување“ на зборови нема никаков реален, па дури и никаков ефект, особено ако тие зборови прават навистина голема штета. Сите знаеме дека зборовите прават најголема штета кога веќе сме „иницирани“ од нешто…
А нема многу работи кои можат да го „чепнат“ детето повеќе од разводот на родителите. Затоа не е тешко да се заклучи дека ова е време кога родителите мора да внимаваат на секој нивен збор. Не само што работите што ги кажуваат може да им се вратат подоцна на суд ако разводот оди толку далеку, туку уште поважно, тие можат да им наштетат на децата и другите луѓе во нивната непосредна околина. Затоа, во моментите кога се чувствувате фрустрирано, заситено или подготвени да експлодирате, вдишете длабоко, избројте до десет и, пред сè, гризнете го јазикот – затоа што има работи што никогаш, ама баш никогаш не треба да ги кажете.
„Твојата мајка/татко е мрзелив/а“
Кога зборуваме било што лошо за нашиот (поранешен) партнер, тоа е едноставно лошо. Кога го правите тоа, го ставате детето на средина, меѓу вас. Но, детето е половина од секој родител и не смее да стои меѓу вас. Кога детето ќе слушне обвинувања против својот родител, и тоа на одреден начин се чувствува „обвинето“. Може да биде контрапродуктивно и за родителот кој го кажува тоа, бидејќи детето може да застане на страната на другиот родител.
„Ќе бидам осамен/а додека не се вратиш“
Можеби ви се чини дека вака едноставно му давате до знаење на вашето дете дека ќе ви недостига додека е со другиот родител. Но, всушност, вака ја ставате вашата среќа на товар на детето. Ако го нема детето, вие сте осамени и се чувствувате лошо. На овој начин детето не може да се чувствува добро со ниту еден родител. Детето не е одговорно за среќата на своите родители.
„Се надевам дека со разводот ќе ми припаднат доволно пари“
Споделувањето на финансиските проблеми со вашите деца не е добро и на тој начин им се става товар на нивните рамена – товар што тие не само што не се способни да го носат, туку воопшто не треба да го носат. Напротив, кажете му на вашето дете дека работите се промениле по разводот и дека трошењето на некои работи можеби веќе не е возможно, наместо да го оптоварувате со пари, а во исто време да го обвинувате другиот родител.
„Тато сакаше да останеме заедно како семејство, но мама не“
Ова е уште еден начин да ги ставите децата во незавидна положба – да треба да избираат помеѓу едниот или другиот родител, дури и ако тоа е несвесно. Префрлањето на вината на другиот родител само ја зголемува збунетоста и тагата на детето. На овој начин испраќате порака дека сепак е виновен едниот родител и дека детето мора да избере страна.
„Ти си ист/а како мајка ти/татко ти“
Размислете за пораката што ја испраќате на вашето дете на овој начин. Очигледно не сакате повеќе да бидете со партнерот, па ако му кажете на вашето дете дека на некој начин е исто како него, што ќе помисли? Во оваа ситуација, детето всушност се прашува дали би можело да остане без вашата љубов.
