Иако честопати мислиме дека знаеме многу повеќе од децата, во некои ситуации тие се многу попаметни од нас возрасните. Да, можеби сме подобри во некои работи бидејќи имаме повеќе искуство, но никогаш не треба да ја потценуваме едноставноста на децата.
Покрај тоа, има неколку работи што би можеле да ги научиме од нив за тоа што е навистина важно, бидејќи се чини дека понекогаш, во средината на нашите секојдневни обврски, го забораваме тоа.
Прочитајте подолу кои седум работи можеме да ги научиме од децата за тоа што е навистина важно во животот.
- Секогаш поставуваат прашања
Децата секогаш сакаат да знаат зошто нешто е онакво какво што е. Секој што поминал повеќе од пет минути со дете знае дека малите се способни само да поставуваат прашања едно по друго, а тој дел не треба да го заборавиме дури ни кога ќе пораснеме – љубопитноста, учењето и разбирањето се клучни за индивидуалниот напредок. Кога ќе престанеме да учиме, престануваме да растеме.
- Немаат предрасуди
Малите деца не мразат никого ниту осудуваат никого само затоа што се различни на некој начин. Предрасудите се нешто што го учиме како што растеме, но добрата вест е дека можеме да се ослободиме од нив ако работиме на себе.
- Не се плашат да згрешат
Само погледнете што прави едно дете кога се обидува да трча, да вози велосипед, да шутира топка, да врзе врвки за чевли… и не успева? Се обидува повторно. Можеби мотивот за тој нов обид е фрустрацијата или решителноста за успех, но важно е децата да не се откажат кога ќе се сретнат со првата пречка или неуспех, и ние треба да го „препишеме“ тоа од нив.
- Не се плашат да сонуваат
Кога ги прашувате децата што ќе бидат кога ќе пораснат, често можете да чуете одговори како астронаут, возач на тркачки автомобил и слично. Честопати овие соништа бледнеат кога децата растат и се соочуваат со реалноста, трошоците, обврските… но секако е важно да не заборавиме дека имаме соништа дури и кога ќе пораснеме.
- Брутално се искрени
Без разлика дали ни се допаѓа или не, децата секогаш искрено го кажуваат она што го мислат. Тие не сакаат да ја „извртуваат“ вистината за да добијат некаква корист од неа. Ако видат нешто, го кажуваат или прашуваат. Како што растеме, по патот учиме да бидеме тактични, да бидеме повнимателни за да не ги повредиме чувствата на другите, што е добро, но важно е да останеме искрени во сето ова.
- Нивната имагинација нема граници
Прашајте дете што гледа во облаците на небото и веројатно ќе ви раскаже цела приказна за тоа. Дајте му пластелин или хартија и боички и тој ќе ви направи мало уметничко дело. Кога ќе пораснеме, забораваме на имагинацијата и креативноста и го гледаме светот повеќе црно-бело, што не е секогаш добро.
- Во сè гледаат нешто позитивно
Децата се по природа оптимисти. Тие немаат причина да ја гледаат чашата како полупразна бидејќи не се толку разочарани како возрасните. Колку и да е тешко, ние возрасните треба да научиме повеќе да живееме во моментот, да ја гледаме секоја ситуација како единствена и да не дозволиме некои претходни лоши искуства да влијаат врз нас да гледаме на сè со доза на негативност.
