♦♦♦♦♦♦♦
Д-р Мајкл Сааг е еден од најголемите авторитети во САД кога станува збор за коронавирусот – не само затоа што тој ги истражува вирусите повеќе од три децении, туку и затоа што неодамна се опорави и самиот од Ковид-19.
Сааг има објавено истражување за ХИВ/СИДА, кое датира од 80-тите години на минатиот век. Тој сега работи како вонреден декан за глобално здравје на University of Alabama во Бирмингем, и е директор на UAB – Центар за истражување на сида.
Д-р Мајкл Сааг беше дијагностициран со KОВИД-19 пред нешто повеќе од еден месец, на 16 март. Тој ја опиша болестa како „хорор“, што вклучува треска, болки во мускулите, замор и потешкотии во размислувањето. Сега откако целосно закрепна, д-р Сааг, лекар за заразни болести, лекува други пациенти со КОВИД-19 на клиника во Бирмингем. NBC News разговараше со Сааг за неговото искуство со болеста, од која се опорави без да биде хоспитализиран.
Кажете ни нешто повеќе за вашето лично искуство со COVID-19. Како влијаеше болеста врз Вас?
Д-р Сааг: Беше интересно „возење“, застрашувачки ролеркостер, секоја вечер беше ужасна. Утрата се подобри, но тоа е вид на задевање на луѓето, вклучително и јас, во размислувањето дека болеста заминува. И тогаш, бум! Се враќа веднаш. За мене, тоа траеше осум дена по ред.
Навистина ни се потребни рандомизирани контролирани испитувања за да ни ја кажат вистината за тоа што прави или што не прави режимот на лекови и каков е неговиот безбедносен профил. Додека да го имаме тоа, ние навистина се обидуваме да летаме со авион во магла без инструменти
Ноќите се толку лоши, затоа што како лекар знам што може да се случи. И така, седев буден, броејќи ги минутите до утрото, прашувајќи се дали моето дишење ќе се влоши и ќе завршам на респиратор. Тоа беше најужасното.
Кој беше вашиот план на лекување?
Д-р Сааг: Немаме докажан третман и мислам дека тоа е неопходно да се сфати. Тоа кажува колку сме „разгалени“ во светот на медицината. Имаме толку многу третмани за толку многу нарушувања што само претпоставуваме дека кога нешто се појави, ќе можеме да се справиме со него.
Но, причината поради која можеме да се справиме со други заболувања е тоа што имавме време да направиме рандомизирани испитувања, нешто што немавме време да го направиме со COVID. Значи, во мојот случај, по втората ноќ на хорор, како што би ја нарекол, бев многу загрижен дека одам во погрешна насока. И тоа беше токму околу времето кога излезе студијата која предложи употреба на хидроксихлорохин со азитромицин.
Утрата се подобри, но тоа е вид на задевање на луѓето, вклучително и јас, во размислувањето дека болеста заминува. И тогаш, бум! Се враќа веднаш!
Така, им се јавив на десет колеги експерти и им реков: „Што мислите?“ Тие рекоа: ‘Па, оди напред и пробај’. Јас тоа и го направив. Навистина не можам да ви кажам дали помага или повредува. Ретроспективно, сега кога имав можност да го разгледам тоа малку повеќе, малку се срамам од себеси, бидејќи можев да си нанесам самиот на себеси штета, во смисла на ненадејна смрт. Тоа може да се случи кога ги користите овие два посебни лекови заедно, затоа што тие можат да предизвикаат фатална аритмија, а јас не бев мониториран како што треба.
Сосема разбирам зошто некој кој е толку болен би сакал да направи нешто, затоа што да не се направи ништо е многу, многу тешко.
Од друга страна, навистина ни требаат рандомизирани контролирани испитувања за да ни ја кажат вистината за тоа што прави или што не прави режимот на лекови и каков е неговиот безбедносен профил. Додека да го имаме тоа, ние навистина се обидуваме да летаме со авион во магла без инструменти.
Вие не само што бевте самиот заразен, туку и лекувате инфицирани пациенти со COVID на клиниката. Што уште научивте за симптомите и за тоа како се однесува оваа болест кај луѓето?
Д-р Сааг: Тоа е уникатно. Инфекцијата не е како грипот што ве погодува одеднаш. Овие симптоми постепено „лазат нагоре“ по луѓето, а потоа се интензивираат.
Некои луѓе, тие можеби немаат никакви симптоми или може да се исчистат за пет дена. Но, за повеќето луѓе, за пет до 10 дена, тоа е кога симптомите се интензивираат, и обично се влошуваат во текот на ноќта: треска, болки во мускулите, замор, главоболка.
Губењето на сетилото за мирис е вид на уникатен симптом. Не е присутно кај сите. Но, ако имам пациент, ми се јави и ми рече: ‘Не се чувствувам добро и го изгубив чувството за мирис’ – сè додека не се докаже поинаку, тој има КОВИД, нема сомневање за тоа.
Цитокините можат да бидат ослободени во неверојатни количини. И кога тие ќе бидат ослободени, тоа е она што предизвикува симптоми на инфекција. А цитокините се испуштаат во телото. И тоа се нештата што според мое мислење ги предизвикуваат другите симптоми како што се когнитивна дисфункција, невролошка секвела, срцев проблем, откажување на бубрезите, можеби дури и дијарејата којашто ја гледаме. И дури кога тие цитокини ќе се вратат под контрола, телото ќе започне да оздравува
Сега е докажано дека вирусот може да има и невролошко влијание. Дали Вие имавте таков вид на симптоми?
Д-р Сааг: Нема сомнение дека го заматува спознавањето. Ноќе, не размислував јасно. Не можам да кажам дека бев во делириум, но морав да се фокусирам силно додека зборував. И морав да се фокусирам силно кога размислував, на пример, да одговорам на е-пошта, што научив да не го правам кога не се чувствував добро.
Кој механизам мислите дека ги предизвикува тие когнитивни дефицити?
Д-р Сааг: Прилично сум уверен дека е воспаление. Тоа е нашиот имунолошки систем кој агресивно го напаѓа вирусот, а нуспроизводот на таа битка предизвикува колатерална штета. Тоа е пријателски оган. Нашиот имунолошки систем кој се обидува да фрли сè на овој вирус. Но, притоа, тоа предизвикува штета ненамерно на другите ткива.
Технички, кога имунолошкиот систем реагира на патоген, да речеме, на овој вирус, тој (имунолошкиот систем) препознава дека е нападнат. И се бори со регрутирање на други клетки на имунолошкиот систем, а тоа го прави со ослободување на хемикалии наречени цитокини.
Инфекцијата не е како грипот што ве погодува одеднаш. Овие симптоми постепено „лазат нагоре“, а потоа се интензивираат
Овие цитокини можат да бидат ослободени во неверојатни количини. И кога тие ќе бидат ослободени, тоа е она што предизвикува симптоми на инфекција. А цитокините се испуштаат во телото. И тоа се нештата што според мое мислење ги предизвикуваат другите симптоми како што се когнитивна дисфункција, невролошка секвела, срцев проблем, откажување на бубрезите, можеби дури и дијарејата којашто ја гледаме.
И дури кога тие цитокини ќе се вратат под контрола, телото ќе започне да оздравува.
Што знаеме за имунитетот и колку долго може да трае?
Д-р Сааг: Па, јас сум поврзан со многу луѓе во истражувачки лаборатории, затоа и испратив крв на неколку места. Бев информиран дека имам високи нивоа на антитела, и тие антитела се чини дека ги неутрализираат антителата, што значи дека можат да го нападнат вирусот и да ги заштитат клетките и ткивната култура од инфекција.
Но, останува прашањето: како тоа се претвора во вистинска заштита кога би требало да бидам повторно изложен на вирусот?
Врз основа на други вируси со кои се соочуваме, како сипаници или заушки, доказите се прилично јасни дека тој тип на имунитет има заштитна улога. Но, кај други инфекции, како што е хепатитис Ц, луѓето можат повторно да се инфицираат. Истата работа важи и за вируси како денга, што е тропски вирус.
Значи, не е 100 проценти јасно со коронавирусот, но мојот личен став е дека имунитетот ќе има заштитна улога.
Ако тоа е вистина, тогаш тоа е одлична вест затоа што луѓето кои ја имале инфекцијате се заштитени, и тоа ќе ни помогне да излеземе од ова на долг рок. Но, уште поважно, тоа значи дека вакцината ќе има ефект.
Вакцината ќе ја смени играта. Тоа ќе ни овозможи да размислуваме да се вратиме назад на „нормалниот живот“, но само ако е достапна – широко достапна – и ефективна. (NBC News)
