Многу често родителите на децата им поставуваат барања кои може да предизвикаат големи проблеми во меѓусебната комуникација. Не очекувајте го од детето она што се уште не го може. Новороденче не може да биде тивко, двегодишно дете не може мирно да седи, а дете на четири години не може само да ја расчисти собата. Не лутете се што детето не ги удоволува сите ваши желби. Лутината само ја влошува ситуацијата.
Не им забранувајте да бидат деца. Детето може да се однесува единствено во склад со своите години – здраво дете е активно, гласно, изразува што чувствува и не може долго да го задржи вниманието на една работа.
Не ги поставувајте работите обратно. Не може детето да удоволува на вашата потреба за тишина и не може секогаш да биде послушно. Воспитувајте го така да бие разумно, но не и слепо послушно.
Не ги критикувајте, туку укажете им на грешките. Децата имаат малку искуство, а грешките се природен начин на учење на било која возраст.
Не казнувајте го вербално. Родителите веќе сфатиле дека физичкото казнување не е дозволиво и штетно, но забораваат дека болат и лутите зборови, навреди и укор.
Не заборавајте дека исцелувачки делуваат постапки полни со љубов и никогаш не заборавајте дека нашето однесување е најдобар пример за детето.
