Стравот кај децата зависи од неколку фактори, но пресудна е возраста како и фазата на раст во која се наоѓаат. Во моментот кога ќе го препознаат конкретниот страв кај своето дете, родители можат да му помогнат преку разговор и игра, со што ќе му покажат дека нема оправдана причина за плашење.
Од раѓање до тригодишна возраст – страв од од одвојување од мајката.
3 години – страв од луѓе, маски, темница, животни, полицајци и разбојници.
4 години – страв од гласни звуци, темница, диви животни, од ноќи одвоени од мајката.
5 години – се намалува стравот од луѓе, но се зголемува стравот од неуспех, паѓање, кучиња, како и страв дека мама нема да се врати дома.
6 години – ова е период во кој стравовите кај децата се најизразени. На оваа возраст, детето се плаши од звуци. Има страв од духови, вештерки, се плаши дека постои некој под креветот, стравува од губење, има страв од вода, оган, гром, молњи, страв од самотија, страв дека нешто ќе и се случи на мама. За време на овој период, децата стануваат похрабри кога се во прашање “посериозни“ повреди, но и понатаму се плашат од крв, исеченици…
7 години – страв од темен простор, подрум, духови и вештерки. Се појавува страв од крадци, луѓе кои се кријат во плакар, под кревет… Многу стравови се појавуваат по слушање на некои страшни приказни, гледање филмови на ТВ. Исто така, детето се плаши и да не задоцни на училиште.
Над 8 години – Присутни се помалку стравови, но детето веќе се плаши од реални, опасни работи и ситуации.
