МОЗОКОТ НА ДЕЦАТА СЕ МЕНУВА ВО ПОГРЕШНА НАСОКА: Се повеќе деца се емоционално нестабилни

Во текот на моите десет години работа како детски терапевт, видов, но и понатаму продолжувам да забележувам пад во социјалното, емоционалното и академското функционирање на децата. Како и нагло зголемување на потешкотиите во учењето и другите дијагнози, објаснува Викторија Пруди, терапевтка

Канадската терапевтка Викторија Пруди предупреди дека децата се се полоши на училиште и се емоционално нестабилни поради прекумерната употреба на технологијата и „лошото“ родителство.

Родителите можат да го променат животот на детето со „вежбање“ на неговиот мозок за да може успешно да функционира на социјално, емоционално и академско ниво. Тоа е првенствено поставување на граници, водење грижа за тоа што е добро за детето, а не за она што детето го сака во одреден момент, ограничување на употребата на технологијата…

Таа го опиша она што го гледа како загрижувачки тренд во однесувањето на децата.

„Во текот на моите десет години работа како детски терапевт, видов, но и понатаму продолжувам да забележувам пад во социјалното, емоционалното и академското функционирање на децата. Како и нагло зголемување на потешкотиите во учењето и другите дијагнози“, предупреди Пруди.

Таа додаде дека децата денес се во катастрофална емоционална состојба, а многу работи од нашиот модерен стил на живот водат до тоа.

„И покрај нашите најдобри намери, за жал, го менуваме мозокот на нашите деца во погрешна насока“, истакна терапевтката.

За да апелира до родителите, таа наведе пет причини зошто тоа се случува, а во прашање се следните навики:

  • децата добиваат се што сакаат, кога сакаат и не поднесуваат да им се каже „не“,
  • имаат многу ограничена социјална интеракција,
  • родителите создаваат вештачки свет на забава за децата во кој не постои досадата,
  • децата користат премногу технологија која емоционално ги исклучува,
  • родителите не поставуваат цврсти граници.

Таа исто така нагласи како родителите можат да го променат животот на детето со „вежбање“ на неговиот мозок за да може успешно да функционира на социјално, емоционално и академско ниво. Тоа е првенствено поставување на граници, водење грижа за тоа што е добро за детето, а не за она што детето го сака во одреден момент, ограничување на употребата на технологијата и учење на децата на нивните обврски, што ќе биде одредена основа за нив во иднина.