Новите, модерни родители толку многу се трудат да бидат самостојни при воспитувањето на детето, што сметаат дека секој кој ќе се обиде да помогне, ги преминува границите, па дури и ако се во прашање баба и дедо. Наспроти тоа, постарите генерации знаеле дека вклученоста на други лица во животот на детето е многу важна. Тоа децата ги учи да почитуваат други возрасни лица. Во спротивно, децата ќе пораснат со мисла дека нема причина да бидат емотивно поврзани со други луѓе.
Многу често, при лошо однесувње сме многу толерантни, оти ни се чини дека децата се премали за да ги разберат своите постапки. Мислиме дека се наивни и невини, но со тоа не им носиме ништо добро. Децата учат многу брзо и е важно навреме да се корегира нивното лошо однесување, за да се застане на патот на развој на лоши навики.
Години претходно, децата ја имале таа среќа да слушаат радио при патување со автомобил или да се будат рано наутро за да ги гледаат своите омилени цртани. Сега децата имаат таблети, паметни телефони, со чија помош може да уживаат во омиелната музика, филмови, емисии. Не мора да чекаат за ништо. Со сета таа забава, родителите не мораат да создаваат интеракција со децата како некогаш. На децата им е неопходен развој на меѓучовечките односи и не треба преарно да се осамостојуваат.
Децата треба да бидат во центарот на родителските животи, но мама и татко треба да имаат повеќе време за себе. Не е тоа добро само за родителите, туку е важнодецата да го разберат фактот дека родителите имаат право на сопствен развој.
Родителите треба да сфатат дека нивното постоење не е само поради децата, а децата треба да научат дека секој заслужува грижа и почитување.
