КАКО ДА СЕ НОСИТЕ СО РОДИТЕЛСКАТА ВИНА? Прифатете ја сопствената несовршеност оти може да ги разгалите вашите деца

Како родител, најмногу очекувања имате сами од себе. Ако не ги исполните, се појавува чувство на вина поради кое можете да го воспитувате детето од комплетно искривена перспектива.

Наутро брзате на работа и попат го забрзувате и вашиот тинејџер да се подготви за на училиште. Често се појавуваат несогласувања, а вие потоа одите на работа со горчлив вкус во устата. И тогаш се појавува таа – утринската родителска вина. Таа е подмолна и се влече со вас низ целиот ден, постојано е присутна, на секој работен состанок, на секој конференциски повик. Не постои начин, барем на неколку часа, да  ја замолчите таа утринска вина.

Заедно со тоа доаѓа и тоа застрашувачко прашање “Што ако не добијам шанса да ја поправам ситуацијата, да станам подобар со луѓето кои зависат од мене?“ Утринската родителска вина е најлошото чувство на светот, нели?

И си префрлате и се обвинувате дека барем вие сте требале да се однесувате возрасно и зрело да “поработите“ на вашето чувство на лутина, а не само да го исфрлате на најсаканата личност на светот.

Кога станува збор за тинејџерите и конфликтите со нив, кавгите се многу потешки за родителите отколку за децата во адолесценцијата. Зошто? Бидејќи, нашиот свет се врти околу нив, но нивниот свет повеќе не се врти околу нас. Во текот на адолесценцијата, децата формираат односи и се одвојуваат од родителите, го утврдуваат својот идентитет и се сметаат себеси за “возрасни“.

По утринскиот конфликт,вие во немир го поминувате остатокот од денот, а вашиот тинејџер го поминува денот маневрирајќи меѓу училишните задачи, дружејќи се со пријателите и решавајќи некои многу поинтересни предизвици за него.

Како да се разбере родителската вина?

И покрај негативната конотација, дајте му цел на ова чувство, а потоа “исклучете го“. Имено, чувството на вина може да послужи како предупредувачки знак дека сте излегле и прекршиле некои сопствени принципи на воспитување и животни вредности и може да ви помогне да се вратите на “вистинскиот пат“. Тој е само показател дека се трудите да останете посветени и да го направите најдоброто што можете за вашите деца, ништо друго.

Ниту еден родител не е совршен и важно е да ги прифатите вашите несовршености, нели?

Во никој случај не донесувајте одлуки и не дејствувајте на кој било начин само за да се ослободите од ова тешко и грдо чувство. Во моментот кога ќе откриете што го предизвикало, само исклучете го бидејќи живеењето со чувство на вина ве води во маѓепсан круг на лоши одлуки и нови чувства на вина.

Вината може да ве поттикне да им дадете на тинејџерите премногу слобода, пари, да ги фалите премногу – со други зборови, вината може да ве наведе да ги разгалите вашите деца и да не ги научите да се справуваат со одговорност.

Наместо тоа, обидете се да погледнете во поширока перспектива. Најдоброто нешто што можете да го понудите како родител е да всадите вештини и вредности од кои вашиот тинејџер ќе има корист како возрасен. Вашето дете ќе ги преброди разочарувањата, сè уште ќе ве сака кога ќе кажете „не“, затоа донесувајте одлуки врз основа на иднината што ја сакате за вашиот тинејџер.