Поголемиот дел од родителите сфаќаат дека без оглед на тоа колку длабоки се нивните уверувања или колку е моќна нивната љубов кон децата – неуредната реалност, исцрпеноста од работа, работата во домот, околу деца, тантрумите, викањето, галамата и поместувањето на границите; сето тоа доведува до повремени експлозии и кај најтрпеливиот родител.
А, по губењето на нервите и викањето, се чувствувате ужасно, можеби дури и засрамено и се заколнете во себе дека никогаш повеќе нема да викате. Меѓутоа, некако и овие ветувања сами на себе набргу паѓаат во вода.
Знајте дека не сте сами. Всушност, истражувањата покажуваат дека речиси 100 отсто од родителите биле во иста ситуација. Ако сакате да престанете да им викате на вашите деца, можно е. Кога ќе почувствувате потреба да викате, почнете да размислувате за тоа што мислите, чувствувате и правите.
РАЗМИСЛЕТЕ
Лутото зборување сами со себе често резултира со прилагодување на ситуацијата. Со други зборови, кога ситуацијата ќе поттикне бес, мислите обично ни поминуваат низ главата пред да го зголемиме тонот. Овие мисли би можеле да се наречат први автоматски лути мисли, а ова се најчестите примери за овие мисли:
- “Повторно цимолиш? Не можам да се носам со тоа!”
- “Како се осмелуваш да фрлаш храна? Треба да се однесуваш подобро од ова!”
- “Не ме оставаш да спијам 3 минути! Бараш премногу внимание!”
- “Ова е апсолутно најлошата можна работа што може да се случи! Зошто ми се случува ова?”
- “Толку сум лут/а што би можел да врескам!
- “Сè е твоја вина!“
- “Ќе ти ги покажам последиците од ваквото однесување! Мора да слушаш и да правиш како што ти е кажано, јас сум родител овде!”
Лесно е да се препознаат автоматските лути мисли, бидејќи кога вашиот нервен систем е мирен, ретко ги имате овие мисли, а камоли да ги кажувате на глас. Ако ги кажете или ги викате кога сте лути, обично завршувате со жалење што сте ги кажале или се извинувате на личноста на која сте викале, дека не сте го мислеле тоа.
Обидете се со ова: Кога ќе почувствувате дека би можеле да викате, набљудувајте ги вашите автоматски лути мисли. Преправајте се дека овие мисли се возови кои минуваат низ вашата глава. Дозволете им да поминат. Кога ќе научите да ги контролирате лутите мисли, тие ќе поминат и вие ќе имате можност да ги трансформирате во свесни мисли.
Исто така, овие мисли можете да ги запишете или да ги снимите со помош на вашиот мобилен телефон. Читањето или преслушувањето на вашите лути мисли може да биде големо искуство за учење.
ПОЧУВСТВУВАТЕ ГИ ВАШИТЕ ЕМОЦИИ
Повеќето луѓе конкретно не научиле како да ги чувствуваат своите емоции. Често со најдобра намера, научени сме да се смириме, да се опуштиме или некако да си го одвратиме вниманието себеси кога сме лути. Овие техники може да доведат до “отстранување“ на важни чувства кои треба да се обработат. Наместо да го отапите вашиот гнев, обидете се да ги почувствувате лутите чувства. Со тоа најверојатно најлесно ќе ги спречите. Истражувачи од Финска направиле интересна студија каде што побарале од луѓето да наведат каде чувствуваат емоции во своето тело. Откриле дека гневот најчесто лежи во горниот дел од телото. Размислете каде најчесто лежи бесот во вас?
Обидете се со ова: Кога ќе почувствувате дека ќе почнете да викате, забележете каде во вашето тело се чувствувате лути. На пример: “Сега се чувствувам луто во градите“ или “Чувствувам стегање во стомакот“.
НАПРАВАТЕ НЕШТО
Ако ги практикувате првите два чекори погоре (по кој било редослед), ќе стигнете до третиот: “правење“, односно ќе чувствувате како да имате избор во начинот на кој реагирате. Кога практикувате бидете свесни за вашите мисли и чувства за време на лутината, вие ја признавате и потврдувате вашата лутина без со неа да правите ништо. Без никакво дејство.
Обидете се со ова: Следниот пат кога ќе ве налути вашето дете, партнер, пријател, околности или нешто друго, набљудувајте ги вашите автоматски лути мисли и оставете ги да поминат, забележете ја и признајте ја вашата лутина и како се чувствувате, а потоа не правете ништо! Има моќ во тоа да не реагирате. Искористете ја.
