Десет знаци кои откриваат дека на детето му треба повеќе родителско внимание

„Без разлика дали детето го признава тоа или не, родителите се центарот на неговиот свет. Покрај тоа, за дете се очекува да копнее за вниманието и грижата на своите родители, па дури и од тинејџерите“, вели психологот Бренер Фриман, кој додава дека на секое дете му треба вниманието на родителите за да се чувствува поврзано, да има емоционална поврзаност и еден ден порасна во одговорна и среќна личност.

Ненадејните или невообичаени промени во однесувањето на детето може да имаат многу причини, а психолозите објаснуваат дека една од нив и таа дека на нашето малечко му треба повеќе внимание. Како што нагласуваат експертите, на детето му треба родителско внимание за да напредува.

„Без разлика дали детето го признава тоа или не, родителите се центарот на неговиот свет. Покрај тоа, за дете се очекува да копнее за вниманието и грижата на своите родители, па дури и од тинејџерите“, вели психологот Бренер Фриман, кој додава дека на секое дете му треба вниманието на родителите за да се чувствува поврзано, да има емоционална поврзаност и еден ден порасна во одговорна и среќна личност.

Сепак, понекогаш детето не добива доволно внимание од родителите, а често и самите родители не знаат веднаш да го препознаат тоа. Токму затоа психолозите истакнуваат неколку знаци кои често се показател дека на детето му треба повеќе родителско внимание. Тие се:

Нагли промени во однесувањето. Детето одеднаш има чести тантруми или се однесува на начин на кој многу добро знае дека неговите родители не го одобруваат.

  • Постојано барање потврда, без разлика дали се работи за потврда од родители, наставници или пријатели.
  • Покажува знаци на емоционален стрес. Детето може да биде тажно, вознемирено или да има ниска самодоверба.
  • Назадување во развојот. Детето би можело да минува низ регресија, односно да се врати на однесување што е надминато, како што е цицање палец, користење цуцла или мокрење во кревет.
  • Полош успех во училиште.
  • Незаинтересираност за активности или хоби кои претходно го интересирале.
  • Повлекување во себе. Детето би можело да поминува се повеќе слободно време само, да избегнува социјални интеракции или да престане да се дружи со пријателите.
  • Физички симптоми како што се чести поплаки за главоболки, стомачни и слични проблеми.
  • Проблеми со спиењето. Детето најчесто има проблеми со несоница, често будење среде ноќ или кошмари. Исто така, некои деца одеднаш сакаат повторно да спијат со своите родители.
  • Депресија или анксиозност.