Како да препознаете асоцијално однесување кај детето?

Сите знаеме дека социјализирањето во детството е многу важна за комплетно формирање во возрасно лице. Недостаток на социјалност во средношколската возраст, може да има, освен социјални, и здравствени последици.

Една шведска студија правена на 900 испитаници покажала дека лицата кои биле изолирани од своите врсници за време на адолесценција, во средното доба, односно во четириесетите години имале многу почесто здравствени проблеми, како висок крвен притисок, дијабетес…

Изолираноста на врсниците на училиште не е само проблем кој се однесува на моменталните емоции на поединците, туку може да има и долготрајни здравствени последици, кои се рефлектираат подоцна. Најчести здравствени пореметувања кои асоцијалноста во адолесценцијата ги предизвикува се: зголемен ризик од прекумерна тежина и висок крвен притисок. Овие проблеми доведуваат до дијабетес или кардио-васкуларни заболувања.

Многу е важно да се направи разлика меѓу осаменост, која може да биде последица од некои моментални ситуации и асоцијалност која многу брзо преминува во трајна состојба. Осамените луѓе сакаат да се ослободат од осаменоста и генерално немаат проблем да се социјализираат кога ќе им се укаже прилика за тоа, додека асоцијалните се незаинтересирани за други луѓе, не можат да се поистоветат, односно емпатиски да се поврзат со нив.

Асоцијалноста се базира на незаинтересираност и на неможност од емоционалното поврзување.

Затоа е многу важно во школите, особено од најрана возраст да се работи на социјализација на децата, подеднакво да се вклучат во сите групни активности и да не прават селекции врз основа на успехот на детето, статусот на родителите, што за жал не е ретка појава по училиштата.

Многу често ќе ги слушнете родителите или наставниците како технологијата ја обвинуваат за се поголемата отсутност на децата, но мора сепак да се признае дека голем дел од овој проблем лежи во родителите и настаниците, кои не ретко бираат меѓу тоа да детето биде во природа со своите врсници и дома да се врати валкано или да остане во домот пред компјутер и чисто.

Како заклучок за оваа се поприсутна појава е дека не треба да се заборави оти децата се мали луѓе и треба да им се посвети потребното внимание што подоцна ќе резултира со избегнување на асоцијалното однесување и да израснат во социјализирани луѓе.