Редовно слушаме како прегратките имаат еневројатен ефект на здравјето и благосостојбата на луѓето. Кога се бибањата во прашање, посебно се става акцент на важноста на блискоста и физичкиот контакт.
Најновото истражување од Универзитетот Бритиш Колумбија во Канада, спроведено е на родители на 94 бебиња. Нивната задача била да водат дневник на прегрнување и контакт со бебето од неговата петта недела. Покрај тоа, воделе и дневник на однесувањето на детето и запишувале како тоа јаде, спие и колку плаче.
Во наредните четири години, научниците земале ДНК и ја анализирале. Иако ДНК може да се менува со делување на надворешни фактори, дошле до некои необични податоци.
Имено, заклучиле дека промената на ДНК може да се појави дури на пет делови, што вклучува делови поврзани за имунитетот и метаболизмот. Ги споредиле резултатите на децата кои со родителите имале повеќе физички контакт и прегратки, со децата кои тоа не го имале. Се покажало дека децата кои имале послаб физички контакт со родителите биле помалку развиени за својата возраст.
Сара Мор, главен автор на истражувањето, објаснува дека сепак е потребно да се спроведат дополнителни истражувања, бидејќи, ако се докаже дека ова сепак е точно, физичкиот допир би имал голема улога во развојот на детето.
