Биологот Дејвид Хејг од Харвард тврди дека бебето со својот плач, исцрпувајќи ја мајката, несвесно се обидува да ја спречи нејзината овулација и потенцијалното зачнување на братче или сестричка. Дополнително, тој смета дека ноќното доење на бебето ја продолжува фазата на неплодниот период на мајката што следува после породувањето. Според неговото мислење, ноќните будења се почести во втората половина од првата година од животот на детето и во периодот на доење.
Иако звучи неуверливо, постои логична претпоставка за овој заклучок, тврди Хејг, додавајќи дека таквото однесување на детето е еволуциски предодредено. Имено, во периодите кои порано биле чести и во кои владеел глад или заразни болести, шансите за преживување на бебињата биле поголеми доколку интервалите помеѓу раѓањата на децата биле подолги.
Биологот Дејвид Хејг од Харвард тврди дека бебето со својот плач, исцрпувајќи ја мајката, несвесно се обидува да ја спречи нејзината овулација и потенцијалното зачнување на братче или сестричка
Антропологот Холи Дансворт од Универзитетот во Род Ајленд признава дека мислењето на Хејг е интересно, но истакнува дека тој не ги земал предвид сите добри страни на доењето во текот на ноќта, кое не само што му обезбедува храна на детето, туку и мајчинска љубов и топлина.
„Од таа перспектива, детскиот плач и хранењето во текот на ноќта повеќе изгледаат како меѓусебна соработка отколку како некаков конфликт“, вели Дансворт.
