Како да се справите со испадите на бес кај детето

Она што е важно, нагласуваат стручњаците, е родителите во таквите ситуации да дадат се од себе и прво да ја изрегулираат сопствената состојба, а тогаш да му помогнат на детето на прифатлив начин да ја искаже лутината (низ некоја активност) и да му помогнат да се смири.

Лутината е здрав и нормален начин на искажување на чувствата, се до моментот кога детето поради своето високо ниво на фрустрација посакува да се повреди себе и другиот или се однесува на агресивен начин. Тогаш е потребно да го смирите.

Со испадите на бес на детето (фрлање на под, викање, удирање, гризање, агресивно однесување…), родителите не се носат лесно. Освен што во таа ситуација треба да останете прибрани, морате и да му помогнете на детето да се смири.

Зошто доаѓа до испади на бес?

Според психолозите, испадите на бес може да се јават од повеќе причини. Некои деца општо се послабо психолошки отпорни и тешко издржуваат и ниски нивоа на фрустрација. Исто така, децата кои се изразено сензибилни, можат посилно да ја почувствуваат лутината, а тогаш и посилно да реагираат. Испадите на бес често се јавуваат и кај децата кои во секојдневието често се стопирани во намерата да ја искажат лутината и тогаш таа фрустрација не ја искажуваат надвор, туку останува во нив, па во моментите кога веќе не може да се контролираат, може да јават испади на бес поради насобраните фрустрации. Дополнителна причина е и денешното темпо на живот во кое некои деца поголем дел од денот го минуваат во градинка, училиште и по различни дополнителни активности и понекогаш мал дел од денот го минуваат со родителите. Тоа на деца дополнително може да им создава чувство на беспомошност и фрустрација кои може да резултираат со неутешно плачење, агресивно однесување и останати непримерени начини на издразување на лутина.

Она што е важно, нагласуваат стручњаците, е родителите во таквите ситуации да дадат се од себе и прво да ја изрегулираат сопствената состојба, а тогаш да му помогнат на детето на прифатлив начин да ја искаже лутината (низ некоја активност) и да му помогнат да се смири.

Децата допрва учат саморегулација на емоциите, односно тоа да можат да го регулираат своето однесување под влијание на силни емоции и за тоа секако им треба помош од возрасните. Во моментите кога детето е луто, родителот треба да покаже сериозност, односно да го сослуша детето, оти доколку детето во ситуациите кога е луто, се почувствува неприфатено, отфрлено или се критизира, тоа ќе реагира уште полошо.