НЕ СЕ СНАОЃА ВО УЧИЛИШТЕ, НЕМИРНО Е И ХИПЕРАКТИВНО: Татко го сподели најважниот совет за воспитување деца со АДХД

Татко и психијатар го открива најважниот совет за растење и воспитување деца со АДХД синдром - еве што е најважно да знаете!

Милиони деца имаат дијагностицирано нарушување на дефицитот на внимание или АДХД. И покрај неговата распространетост, состојбата често погрешно се сфаќа, поради што може да страдаат и децата и возрасните.

„АДХД го нарушува извршното функционирање или способноста да се контролираат мислите, емоциите или однесувањето“, наведуваат лекарите од Клиниката Кливленд.

Постојат три типа на АДХД, а тоа се претежно невнимателен, претежно хиперактивен или комбинација од двете. И за децата и за возрасните со АДХД, симптомите може да предизвикаат проблеми дома, на училиште, на работа и во односите, особено ако не се контролираат.

Воспитувањето дете со АДХД може да биде предизвик. Меѓутоа, правилниот третман и одредени техники на родителство можат да помогнат да се создаде основа за успех на децата со АДХД, смета д-р Нед Халовел, татко, психијатар и познат експерт за АДХД.

Неговиот совет број еден за воспитување деца со АДХД е: „Преобликувајте го АДХД како предност, а не како недостаток“.

„Најважното нешто што луѓето треба да го знаат е дека постои позитивна страна на оваа состојба. Немаме дефицит на внимание, имаме изобилство на внимание и нашиот предизвик е да го контролираме“, потенцира тој.

Лицата со АДХД се многу креативни, имагинативни, иновативни

Д-р Халоуел исто така има дијагностициран АДХД, а родителите ги поттикнува за оваа состојба да размислуваат како извор на неверојатна сила што треба да се искористи. Лицата со АДХД се многу креативни, имагинативни, иновативни и претприемнички.

„Секогаш велам дека луѓето со АДХД имаат мозок кој е како мотор на Ферари со сопирачки за велосипеди. Тоа е нешто на што сакате да работите, а не недостаток“, додава тој.

Според Центрите за контрола и превенција на болести, многу деца со АДХД страдаат од други ментални нарушувања, вклучително и анксиозност и депресија. Делумно затоа што често слушаат само за негативните аспекти на нивната состојба. Ова може да ја наруши нивната самодоверба.

„Ако родителите мислат дека е тажно што детето има АДХД, детето го гледа тоа и почнува да се гледа себеси на тој начин“, вели д-р Халоуел и истакнува дека и луѓето со АДХД го менуваат светот на подобро.

„АДХД имаат научници, пронаоѓачи, извршни директори, спортисти, музичари и добитници на Нобелова награда. Сакам родителите да го знаат ова и да им го покажат на своите деца“, заклучува тој.